گاه نوشته های از سر شکم سیری

جوان خام
۲۲خرداد

او مرغی عادی نبود. بیشتر مرغان دریایی زحمت بیش از آموختن ساده ترین اصول پرواز به خود نمی دهند. فقط یاد می گیرند چطور از ساحل به سوی غذا پرواز کنند و بازگردند. برای بسیاری از مرغان تنها خوردن غذا مهم است و نه پرواز. اما برای این مرغ دریایی پرواز مهم بود.

من مرغ دریایی ام و محدود! باید به آنچه هستم راضی باشم ؟ باید به محدودیت های ظاهری قانع باشم؟

جاناتان از مرغ فرزانه می پرسد: آیا بهشت وجود دارد ؟

نه جاناتان، بهشت مکان نیست، زمان هم نیست. بهشت رسیدن به کمال است.

به خاطر داشته باش بهشت زمان و مکان نیست. زیرا زمان و مکان بسیار بی معنیست!

  • تو پرنده تیز پرواز هستی، مگر نه ؟ درست در لحظه ای که به سرعت کامل برسی به بهشت دست یافته ای! سرعت کامل پرواز با سرعت هزار یا میلیون کیلومتر در ساعت یا حتی سرعت نور نیست، زیرا هر عددی محدود است.تکامل یعنی "آنجا" بودن.

پرواز درست و دقیق گامیست به سوی تجلی بخشیدن ماهیت حقیقی مان.

کمکم کن! من میخواهم پرواز کنم.

جاناتان لیونگستون، مرغ دریایی- ریچارد باخ – اطلاعات بیشتر
۹۷/۰۳/۲۲ موافقین ۰ مخالفین ۰
آقای میم

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی